Kon de stilte maar wat harder
ik rol het kamerbreed op mijn houten vloer
vouw vensters dicht
vraag de deur zich te sluiten
zijn sleutel in te slikken
stil te blijven staan
aan de smalle tafel
raken onze knieën elkaar aan
nooit was bot zo zacht
versplinter deze stilte niet
luister
in de tuin
zit god op een tak zit te zingen.